Sybirea ałtajska (Sibiraea altaiensis) to endemit występujący wyłącznie w górach Ałtaj w zachodniej Syberii. Na stanowiskach naturalnych pod ścisłą ochroną.
OPIS:
Zupełnie u nas nieznana, sybirea ałtajska jest gęstym krzewem o zaokrąglonym pokroju. Na stanowiskach słonecznych osiąga około metr wysokości, ocieniona ma luźniejszy pokrój i rośnie nieco wyższa.
Sybirea jest godna posadzenia na honorowym miejscu ze względu na piękne ulistnienie. Niebieskawe gładkie liście z metalicznym połyskiem są ułożone na końcach pędów w gęste rozetki – wspaniale wyglądają zwłaszcza po deszczu lub rano z lśniącymi kropelkami rosy. Jesienią przybierają barwy od żółtej przez pomarańczową i czerwoną, aż po brąz.
Kwitnie w czerwcu i lipcu. Drobne białe kwiatki zebrane są w długie rozgałęzione wiechy.
UPRAWA:
Sybirea jest odporna mrozy, zimą potrafi się obronić sama – liście pozostają na krzewach do wiosny, poskręcane skutecznie chronią gałązki przed słońcem i mroźnym, wysuszającym wiatrem.
Bardzo odporna na suszę, nie lubi gleb podmokłych.
