Śnieguliczka Chenaulta (Symphoricarpos x chenaultii) jest mieszańcem powstałym ze skrzyżowania północnoamerykańskich gatunków: S. orbiculatus i S. microphyllus.
OPIS:
Swobodnie rosnąca śnieguliczka Chenaulta będzie gęstym, blisko półtorametrowym krzewem z łukowato wygiętymi, przewisającymi aż do ziemi cienkimi gałązkami. Małe, 10-15 mm długie listki o niebieskawym odcieniu rozwijają się bardzo wcześnie wiosną i pozostają na krzewach aż do nadejścia silnych mrozów – zwykle opadają około Nowego Roku, w cieplejszych rejonach Polski mogą utrzymywać się do wiosny. Śnieguliczka Chenaulta jest zielona przez około 9 miesięcy w roku.
Drobne, ale bardzo nektarodajne różowoczerwone kwiatki rozwijają się od lipca do września, od sierpnia krzewy zdobią czerwonawe owoce.
W odróżnieniu od pospolitej śnieguliczki białej, śnieguliczka Chenaulta zupełnie nie daje odrostów od korzeni, nigdy nie będzie ekspansywnym chwastem.
Bardzo dobrze znosi przycinanie. Ta właściwość, oraz fakt, że jest gęsta i zielona przez 3/4 roku, sprawia, że śnieguliczka Chenaulta jest znakomitym materiałem na 1-1,5 – metrowe swobodnie rosnące szpalery lub niskie (ok 0,5 metra wysokości) strzyżone żywopłoty obwódkowe.
UPRAWA:
Ta śnieguliczka może rosnąć praktycznie na każdej glebie, nawet na suchej i piaszczystej, w słońcu i ocieniona.
Przeciętne zimy znosi dobrze. Podczas długotrwałych, silnych mrozów mogą przesychać cienkie gałązki, ale znakomicie regeneruje.
Wolna od chorób.
