Platykaria szyszkowata (Platycarya strobilacea) pochodzi z wschodniej Azji, występuje w Chinach i Korei.
OPIS:
W ojczyźnie bywa kilkunastometrowym drzewem o zaokrąglonej koronie, w Europie bywa drzewkiem ledwie kilkumetrowym.
Oto co o platykarii napisano na stronie Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu: „Na szczególną uwagę zasługuje jedyny w Polsce okaz platykarii szyszkowatej Platycarya strobilacea. Podziwiając jej szyszkowate owocostany trudno uzmysłowić sobie, że należy ona do rodziny orzechowatych.”
Bardzo efektowne są również kwiatostany – kilkunastocentymetrowe kotki męskie skupione po kilka na końcach pędów. Liście platykarii mogą mieć ponad 30 cm długości, składają się zwykle z 7-11 listków.
UPRAWA:
Wymagania ma podobne jak blisko spokrewnione skrzydłorzechy. Źle rośnie na glebach suchych i ubogich, wymaga słońca.
Odporność na mrozy ma też zbliżoną do skrzydłorzechów – w surowe zimy mogą podmarzać pędy szybko rosnących młodych roślin, starsze powinny być odporne. W Poznaniu rośnie dobrze.
