Klon zielonokory (Acer tegmentosum) rośnie na północy Chin, Półwyspie Keoreańskim i na rosyjskim Dalekim Wschodzie.
OPIS:
Najefektowniejszy obok klonu pensylwańskiego przedstawiciel grupy klonów „wężokorych” (ang. „snakebark maple”, bardziej uczenie: sekcja Macrantha ).
Klon zielonokory rośnie trochę szybciej i osiąga większe rozmiary niż bardziej znany klon pensylwański – może być nawet 15-metrowym drzewem o luźnej koronie. Łatwo można odróżnić te dwa klony po wyglądzie młodych pędów: u klonów zielonokorych są one niemal białe od woskowego nalotu. Oprócz tego klony pensylwańskie mają nieco większe liście o cieńszych blaszkach, podatnych na więdnięcie podczas upałów czy w okresie suszy. Jesienią 15-centymetrowe liście klonów zielonokorych pięknie przebarwiają się na żółto.
W Korei klony zielonokore, zwane tam Sancheongmok, są od wieków stosowane w medycynie i z tego powodu zostały niemal wytępione na stanowiskach naturalnych. Preparaty, zwykle ekstrakty i „herbatki” z drobno pociętych gałązek stosowane są w leczeniu chorób wątroby (marskość, zatrucia, nawet rak), nerek, układu krążenia, atopowego zapalenia skóry (AZS), nowotworów i cukrzycy. Więcej na temat zastosowań medycznych:
- https://www.techscience.com/oncologie/v23n3/44589/html
- https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0378874118329817
- http://foodtoday.or.kr/mobile/article.html?no=100232
- https://www.researchgate.net/publication/354851571_Anticancer_and_Antioxidant_Activities_of_Aqueous_and_Ethanolic_Bark_Extracts_of_Acer_Tegmentosum_Maxim_Aceaceae_on_Tumor_Cell_Lines
UPRAWA:
Odporny na mrozy.
Jak wszystkie klony z tej sekcji najlepiej rośnie na stanowiskach wilgotnych, lekko ocieniony. Lepiej niż klon pensylwański znosi susze, ale też nie lubi gorąca. W pełnym słońcu kora bywa mniej efektowna.
