Kłokoczka południowa (Staphylea pinnata) jest nasza, polska!! Na naturalnych stanowiskach najliczniej występuje w okolicy Przemyśla, podlega ścisłej ochronie.
Poza tym, można ją spotkać na południu Europy i w Azji Mniejszej.
OPIS:
Krzew do 3-4 metrów wysokości o wyprostowanych pędach pokrytych jasną korą. Mnóstwo białych, lekko zaróżowionych kwiatków zebranych w grona długości do 12 cm ukazuje się w maju. (Podobne do konwalii, dlatego kłokoczka czasem bywa nazywana „drzewiastą konwalią”)
Owocami kłokoczki są 4-centymetrowe, jasnozielone torebki z jasnobrązowymi 8 mm średnicy nasionami. Bardzo dekoracyjne, opadają trochę po opadnięciu liści
Na stronie www.atlas-roslin.pl/gatunki/Staphylea_pinnata.htm mogą Państwo zobaczyć więcej zdjęć.
Dawniej kłokoczka była uważana za roślinę magiczną, otaczana na wsi kultem. W niektórych rejonach była przy domu obowiązkowa – chroniła przed ogniem, urokiem, zarazą i gradobiciem. Używano jej w obrzędach religijnych, z nasion (błyszczące i bardzo twarde, przez wiele lat nie zmieniają koloru) wyrabiano różańce.
Prażone nasiona są jadalne i smaczne – smakują jak pistacje. W Niemczech można kupić kłokoczkowe nalewki i likiery.
UPRAWA:
Odporna na suszę, może rosnąć na stanowiskach słonecznych lub w cieniu. Dobrze rośnie również na glebach płytkich, skalistych. Nie choruje, szkodniki jej zjadają.
