Kalopanaks (Kalopanax pictus, K. septemlobus) rośnie w Japonii, Korei, w Północnych Chinach, na Wyspach kurylskich i wschodzie Syberii.
OPIS:
W lasach bywa drzewem ponad dwudziestometrowym, kalopanaksy rosnące na stanowiskach słonecznych wyrastają w kilkunastometrowe drzewa z zaokrągloną, nieco prześwitującą koroną.
Tak jak u spokrewnionej aralii, pędy i gałęzie kalopanaksów pokryte są silnymi kolcami, trochę ich bywa również na pniu i grubych konarach.
Bardzo ozdobne są duże, mające 15-30 cm liście – dłoniaste, mają 5 lub 7 klap i są podobne do liści ambrowca lub niektórych klonów. Liście kalopanaksów jesienią efektownie przebarwiają się na żółto.
Kalopanaksy kwitną w sierpniu i wrześniu. Liczne kwiatki tworzące baldachy na końcach pędów (bardzo nektarodajne – cenna roślina pszczelarska). Przez całą jesień kalopanaksowe drzewka zdobią małe owoce – najpierw zielone, potem czerwone i czarne.
UPRAWA:
Kalopanaksy rosną wolno, mogą rosnąć na każdej niepodmokłej glebie. W chłodniejszych rejonach kraju młode, długo rosnące mogą nieco cierpieć podczas surowych zim (podmarzają wierzchołki pędów), starsze są zupełnie odporne. Kalopanaksy znoszą cień, ale kształtne korony mają drzewa rosnące na stanowiskach.
