OPIS:
W swojej ojczyźnie ewodia bywa nawet piętnastometrowym drzewem z kulistą koroną.
W Polsce jest wysokim krzewem lub kilkumetrowym drzewkiem,
często wielopniowym. Kwitnie bardzo długo w drugiej połowie lata (zwykle od końca lipca do września),
wytwarza mnóstwo drobnych kwiatków skupionych w baldachy do 15 cm. średnicy.
Kwiaty ewodii są bardzo nektarodajne - angielska nazwa Bee Bee Tree).
Bardzo efektowna w czasie kwitnienia, jeszcze ciekawiej wygląda gdy pojawiają się owoce: najpierw są jaskrawoczerwone,
potem lśniące i czarne. Owoce pozostają na drzewie po opadnięciu liści - owocostany bywają efektownymi składnikami suchych bukietów.
Ewodia należy do rodziny rutowatych - cała pachnie, podobnie jak spokrewnione parczelina i korkowiec.
Łacińskie słowo euodies znaczy przyjemnie pachnący (ale to moim zdaniem rzecz gustu).
UPRAWA:
Ewodie należy sadzić na stanowiskach słonecznych, potrzebują wapnia w glebie.
Dorosłe drzewa są odporne na mrozy, mogą być jednak uszkadzane przez późne przymrozki. Młode ewodie są wrażliwe, mogą marznąć podczas surowych zim
- wskazane jest sadzenie roślin kilkuletnich lub dokładne zabezpieczanie maluchów.
|
|
|