ogrodnick.pl - OFERTA 2015

Dawidia chińska ( Davidia involucrata var. vilmoriniana) pochodzi z gór w południowo-zachodniej części Chin. Odkrył ją w 1871 roku francuski misjonarz i przyrodnik Armand David (ten sam który jako pierwszy opisał pandę wielką). W roku 1897 inny francuski misjonarz i botanik Paul Guillaume Farges wysłał kilkanaście cennych nasion de Vilmorin'owi, pierwsza dawidia zakwitła w Europie w roku 1907.

OPIS:
    Dawidie chińskie mają w młodości regularne, stożkowate korony, u starszych drzew zaokrąglone. Mogą osiągać 20 metrów wysokości.
   Nazywana na różne sposoby: "drzewo duchów", "drzewo chusteczkowe", "gołębie drzewo" - wszystko za sprawą wielkich, nawet 25-centymetrowych podsadek (takie nibypłatki, jak np. u derenia kousa - u tego ostatniego kilkakrotnie mniejsze) osłaniających kuliste kwiatostany.
   Podczas kwitnienia dawidie wyglądają niesamowicie - w maju do parków i ogrodów botanicznych przejeżdżają wycieczki specjalnie aby je podziwiać.

UPRAWA:
   W młodości dawidie są wrażliwe na mrozy, bardzo wrażliwe na późne przymrozki(trzeba okrywać!). Dorosłe w znacznym stopniu odporne, ale nie zalecam sadzenia na wschód od Wisły. W chłodniejszych rejonach może ucierpieć podczas surowej zimy.
    Na nieco wilgotnej i kwaśnej glebie młode dawidie rosną bardzo szybko. W pierwszych latach służy im cień, pełne słońce jest niewskazane.

Kiełkujące dawidie: prawda, że urocze czworaczki?


Dawidia podczas kwitnienia - za to lubimy ją najbardziej.

Białe płatki mogą mieć 25 cm. długości.

Liść dawidii jesienią - często bywają bardziej żółte.