Klon palmowy odm. Hessego (zwykle w "mądrych książkach" Acer palmatum 'Hessei', czasem Acer palmatum heptalobum elegans atropurpureum  lub Acer palmatum heptalobum Hessei. Japończycy (to ich klon, pewnie wiedzą najlepiej) uważają, że nie jest to odmiana Acer palmatum tylko odrębnego gatunku i powinno się go nazywać Acer matsumurae 'Hessei'  )  pochodzi z Japonii.

OPIS:
   Najwyższe w Polsce grujeczniki osiągają 20 metrów wysokości, ale zwykle pozostają drzewkami kilkumetrowymi, często są wielopniowe.
   Grujeczniki są piękne o każdej porze roku. Przed rozwojem liści gałązki pokrywają się mgiełką drobnych czerwonawych kwiatków. Rozwijające się grujecznikowe listki są czerwonobrązowe i fioletowe, w pełni wegetacji liście mają odcień niebieskawy. Jesienią grujeczniki przebarwiają się na jaskrawe kolory - od żółtego do czerwonego (odcienie czerwonego przeważają zwykle na glebach kwaśnych).
   Więdnące lub opadające liście grujecznika wydzielają intensywną woń pierników - od tego wzięła się niemiecka nazwa "Japanischer Kuchenbaum" czyli "japońskie drzewo ciastkowe".
   Pokrój i wygląd grujeczników zależy bardzo od stanowiska na jakim rosną. W słońcu mają mniejsze liście, skośnie wzniesione gałęzie i regularną stożkową koronę. W miejscach ocienionych liście są większe, długie gałązki przewisają.
   Bardzo dobrze znosi przycinanie, można z niego tworzyć piękne żywopłoty.

UPRAWA:
   Odporny na mrozy, czasem cierpi od majowych przymrozków (marzną młode listki).
   Doskonale rośnie nawet w głębokim cieniu. Jeśli ma rosnąć na stanowisku słonecznym, to gleba powinna być wilgotna. Na suchej i ubogiej rośnie słabo, ma drobne liście, często gubi je już w końcu sierpnia.
   Nie lubi przesadzania.

Na stanowisku słonecznym grujeczniki mają pokrój bardzo regularny

Listek grujecznika

Młode grujeczniki w jesiennej szacie

W cieniu, na wilgotnej glebie grujecznik przybiera 'płaczący' pokrój

Na stanowisku suchym grujecznik przebarwia się wcześnie, żółte liście wskazują na zasadowy odczyn gleby